Αρβανιτάκη μόνο για σας.....

Ελευθερία Αρβανιτάκη
Πάμε αγόρια! φωνάζει στα encore και ανεβαίνει με φόρα στη σκηνή. Αέρινη, σαν τη φωνή της. Φωνή ξωτικού. Σαν τ΄ αεράκι που έρχεται απ΄ τη θάλασσα. Η ίδια κρατάει από νησί. Απ΄ τους Παξούς και την Ικαριά. Περίεργος συνδυασμός. Η φωνή της διαθέτει ένα ιδιαίτερο μέταλλο που ή τ΄ αγαπάς με την πρώτη ή το αποδιώχνεις.
Δυνατό προφίλ, θετική ενέργεια και λάμψη στη σκηνή, εξαιρετικά προσεγμένες μουσικές επιλογές και βεβαίως σκληρή δουλειά. Τα συστατικά της δικής της συνταγής. Το αστέρι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη λάμπει στον ουρανό της ελληνικής μουσικής εδώ και μια δεκαετία, παρόλο που στο τραγούδι βγήκε το 1981. Τότε που στην ταυτότητά της έγραφε επάγγελμα: λογίστρια…
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια απ΄ τις γειτονιές του Πειραιά, την Καλλίπολη. ΄Ηταν πιτσιρίκα το καλοκαίρι του ΄80 όταν γνωρίστηκε με τα παιδιά της Οπισθοδρομικής Κομπανίας σ΄ ένα νησί. Επάγγελμα: λογίστρια. Κι αν την ρωτούσες τότε τί ήθελε να γίνει θα απαντούσε με βεβαιότητα: Αρχαιολόγος. Το ΄81 συμμετέχει στον πρώτο δίσκο του Βαγγέλη Γερμανού, τα Μπαράκια. Ένας δίσκος που διέθετε την υπογραφή του Διονύση Σαββόπουλου στην παραγωγή.
Την ίδια χρονιά -η πρώτη της στο ελληνικό τραγούδι- εμφανίζεται στη σκηνή δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο, μα δεν ξέρει ακόμη αν το τραγούδι είναι αυτό που θα επιλέξει για τη ζωή της. Κι ενώ σκέφτεται να τα παρατήσει και να μετακομίσει στη γειτονική Ιταλία για να σπουδάσει αρχαιολογία, δεν το κάνει. Προφανώς, η παρέα της Οπισθοδρομικής Κομπανίας υπερίσχυσε των διλημμάτων της…
Σε μια περίοδο που το πολιτικό τραγούδι χάνει συνεχώς έδαφος, -αρχές της δεκαετίας του ΄80-, οι Οπισθοδρομικοί στρέφουν το βλέμμα τους στο -ξεχασμένο πλέον- ρεμπέτικο, σμυρναίικο και λαϊκό τραγούδι, δημιουργώντας ρεύμα. Ο κόσμος ανακαλύπτει ξανά τα ρεμπέτικα και τα μικρά μαγαζιά, οι κομπανίες ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη και η εν λόγω παρέα κυκλοφορεί 3 δίσκους (το ΄82 ο ομώνυμος σε παραγωγή Δ. Σαββόπουλου, το ΄83 μια ζωντανή ηχογράφηση του σχήματος και το ΄85 το Στη μέση της κομπανίας) .
Το ΄85 η Οπισθοδρομική Κομπανία διαλύεται και η Ελευθερία -που έχει ήδη συναντηθεί με τον Νίκο Μαμαγκάκη στο Κέντρο Διερχομένων και με τους Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω στο δίσκο Οι κακές μας πράξεις- σκέφτεται ξανά να τα παρατήσει. Ένιωσα φοβερή μοναξιά, ανασφάλεια αλλά και πίκρα. Δε μου άρεσε καθόλου η ιδέα να συνεχίσω μόνη μου. Και τότε άρχισε να με ψήνει ο Χρήστος Νικολόπουλος. Ερχόταν σπίτι μου και προσπαθούσε να με πείσει να μη σταματήσω έλεγε σε μια συνέντευξή της, πολλά χρόνια αργότερα. (σ. σ. Συνέντευξη στο περιοδικό Μετρό και στον Ο. Ιωάννου, τεύχος Μαρτίου 1999) .
Το 1984 ωστόσο κυκλοφορεί τον πρώτο προσωπικό της δίσκο, με επανεκτελέσεις παλαιότερων τραγουδιών των Τσιτσάνη, Καλδάρα, Χιώτη κ. α. ενώ την ίδια χρονιά ξεκινάει και ένα σερί συμμετοχών της. (Τραπεζάκια έξω του Δ. Σαββόπουλου, Με τα φεγγάρια χάνομαι του Στ. Λογαρίδη σε μουσική Γ. Ζήκα, Μανία -το σάουντρακ της ταινίας του Γ. Πανουσόπουλου σε μουσική Ν. Ξυδάκη-, Λούφα και παραλλαγή -το σάουντρακ της ταινίας του Ν. Περράκη σε μουσική Ν. Μαμαγκάκη-, Τρελοί και άγγελοι του Στ. Κουγιουμτζή με το τραγούδι Το κόκκινο φουστάνι που γίνεται μεγάλη επιτυχία κ. α. ) . Εκείνη τη χρονιά (1986) συναντά τον Σταμάτη Σπανουδάκη και ο δίσκος Κοντραμπάντο που κυκλοφορεί (προσωπικός αυτή τη φορά) γίνεται η απαρχή μιας συνεργασίας που κράτησε αρκετά χρόνια.
Έχοντας μπει για τα καλά πλέον στο παιχνίδι της δισκογραφίας, η Ελευθερία Αρβανιτάκη εισβάλει δυνατά και στο χορό των live. Βρισκόμαστε ήδη στο 1987, και η Λεωφόρος Α΄ (Α. Βουτσινάς, Στ. Κραουνάκης και Λ. Νικολακοπούλου) ταρακουνάει τα λιμνάζοντα νερά της νυχτερινής διασκέδασης. Παρέα με την ΄Αλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Κώστα Γανωτή η Ελευθερία εμφανίζεται στην παράσταση Λεωφόρος Α΄, τραγουδάει το Αν σ΄ αρνηθώ και αφήνει εποχή. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο δίσκο Κοντά στη δόξα μια στιγμή του Νίκου Ξυδάκη τραγουδώντας το Ερωτικό (σε ποίηση Ν. Λαπαθιώτη) και το Ένα όχι ενώ ένα χρόνο αργότερα ερμηνεύει στο Σείριο του Μ. Χατζιδάκη τραγούδια που ήδη ανήκουν στο προσωπικό της ρεπερτόριο.
Το 1989 ξανασυναντά στον Σταμάτη Σπανουδάκη και κυκλοφορεί το δίσκο Τανιράμα, ενώ συμμετέχει στο Κούρεμα του Δ. Σαββόπουλου και το Κάπου ανατολικοδυτικά του Ν. Μαυρουδή.
Το 1991 αποτελεί μια χρονιά καθοριστικής σημασίας για την πορεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, καθώς κυκλοφορεί έναν ακόμη προσωπικό της δίσκο καθόλου τυχαίο για την ελληνική δισκογραφία. Το Μένω εκτός συμπεριλαμβάνει τραγούδια πολλών και διαφορετικού ύφους συνθετών (΄Αρα Ντινκτζιάν, Χρ. Νικολόπουλου, Αντ. Μιτζέλου, Γ. Ζήκα, Ν. Ξυδάκη) , σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και του Θοδωρή Γκόνη. Ποιο είναι το μυστικό του Μένω Εκτός; Ο ενιαίος και συμπαγής ήχος του δίσκου ή καλύτερα η ενορχηστρωτική δουλειά του Νίκου Αντύπα. ΄Ολα τα τραγούδια του άλμπουμ γίνονται επιτυχίες. Πόσα χρόνια έχει να συμβεί αυτό στην ελληνική δισκογραφία; … Το πιο σημαντικό είναι δε ότι 10 σχεδόν χρόνια αργότερα, στις μέρες μας δηλαδή, ακούγονται -με την ίδια συχνότητα- σαν να είναι σημερινά.
Την ίδια χρονιά ακολουθεί η συμμετοχή της στην Τένεδο του Νίκου Ξυδάκη αλλά και ένας δίσκος των Οπισθοδρομικών (Πάλι μπρος) , στον οποίο ερμηνεύει 4 τραγούδια. Το 1993 είναι επίσης μια ξεχωριστή χρονιά για την Ελευθερία, όχι μόνο για την κυκλοφορία του δίσκου Η νύχτα κατεβαίνει (ζωντανή ηχογράφηση από τις εμφανίσεις της στον Απόλλωνα, παρέα με τον Δ. Ζερβουδάκη, σε ενορχήστρωση του Κ. Γανωσέλη) αλλά και επειδή όλη η Ελλάδα τραγουδάει την Αναστασία και το Θέλω να σε δω σε στίχους της Λ. Νικολακοπούλου.
Είναι το 2ο τηλεοπτικό σάουντρακ (μετά τα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά) , το οποίο γίνεται επιτυχία (η μουσική είναι του Δ. Παπαδημητρίου) . Ουσιαστικά πρόκειται για την απαρχή μιας καινούριας δισκογραφικής συνήθειας που θέλει για κάθε τηλεοπτικό σήριαλ κι ένα τραγούδι που να το εκπροσωπεί και κατ΄ επέκταση ένα σάουντρακ. Από αυτό σημείο ωστόσο ξεκινάει και μια ακόμη -σταθερή στο χρόνο- συνεργασία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος υπογράφει την ενορχήστρωση του επόμενου δίσκου της που τιτλοφορείται Τα κορμιά και τα μαχαίρια (1994) σε μουσική ΄Αρα Ντινκτζιάν και στίχους Μ. Γκανά & Λ. Νικολακοπούλου.
Η συνάντησή της με το βασικό μέλος των Night Ark διευρύνει το ρεπερτόριό της και ανοίγει ουσιαστικά ένα καινούριο κεφάλαιο στην πορεία της. Το καλοκαίρι του ΄95 πραγματοποιεί περιοδεία στην Ελλάδα και την Κύπρο με τον ΄Αρα Ντινκτζιάν και τον ΄Αρτο Τουκμπογιατζιάν (αμφότεροι αρμένιοι μουσικοί, μέλη των Night Ark) αλλά και τους Αλκίνοο Ιωαννίδη και Γιάννη Κότσιρα. Αποκορύφωμα αυτής της περιοδείας η εμφάνισή τους στο θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, η κυκλοφορία του CD-single Ζωντανά στους Βράχους που ξεπερνά τις 120.000 πωλήσεων.
Το επόμενο βήμα της Ελευθερίας Αρβανιτάκη αποτελεί ένα ακόμη ρίσκο. Στα Τραγούδια για τους μήνες ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μελοποιεί ποιήματα των Καρυωτάκη, Ελύτη, Πολυδούρη, Σαπφούς κ. α. , η Ελευθερία κυκλοφορεί ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ που καταρρίπτει το μύθο που θέλει τα εύπεπτα και τα εύκολα να ταυτίζονται με την εμπορικότητα. Οι υπεύθυνοι της εταιρείας της δεν πιστεύουν στα μάτια τους, όταν ο δίσκος γίνεται πλατινένιος…
Αυτό ίσως αποτελεί και το σημείο αιχμής της Αρβανιτάκη. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της καριέρας της επιλέγει με μεγάλη προσοχή το ρεπερτόριό της. Ψάχνει, αναζητά, αφουγκράζεται, χαράζει με μικρά αλλά σταθερά βήματα την πορεία της, εμπιστεύεται τους συνεργάτες της που σε καμία περίπτωση δεν είναι ευκαιριακοί. Κάθε της συνεργασία αποκτά διάρκεια στο χρόνο και εξελίσσεται.

Μια καλλιτέχνης συγκροτημένη, με ιδιαίτερα ευαίσθητες κεραίες και με υψηλά αισθητικά στάνταρτς. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο κόσμος αγαπάει τα live της και την ακολουθεί πιστά εδώ και χρόνια στα μαγαζιά όπου εμφανίζεται και στις καλοκαιρινές της συναυλίες. Παραστάσεις ακριβείας, επαγγελματισμός αλλά και ψυχή, τα βασικά χαρακτηριστικά των ζωντανών της εμφανίσεων. Στη σκηνή αισθάνομαι λαμπερή δηλώνει σε κάποια από τις συνεντεύξεις της.

Η όπερα για σας....

Όπερα

Είσοδος της Όπερας Garnier στο Παρίσι (1865).
Η όπερα αποτελεί μουσικό θεατρικό είδος, είναι δηλαδή μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει συγχρόνως και σκηνική δράση. Οι διάλογοι των ηθοποιών της όπερας αποδίδονται με τη μορφή τραγουδιού ενώ η θεατρική παράσταση εκτυλίσσεται παρουσία ενός μουσικού συνόλου που μπορεί να είναι μία πλήρης συμφωνική ορχήστρα ή και μικρότερης κλίμακας. Ως είδος θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσικά επιτεύγματα του Δυτικού πολιτισμού και παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά είδη.Ο όρος όπερα είναι ο πληθυντικός του λατινικού opus που σημαίνει το έργο, δηλώνοντας έτσι την ενσωμάτωση στην όπερα πολλών καλλιτεχνικών ειδών όπως η μουσική, το θέατρο, ο χορός και η σκηνογραφία. Αποδίδεται συχνά στα ελληνικά και ως μελόδραμα, αν και ο όρος αυτός είναι ευρύτερος. Όπερα ονομάζεται επίσης το θέατρο που φιλοξενεί τις παραστάσεις.

Είδη τραγουδιού
Η παραδοσιακή όπερα αποτελείται από δύο είδη τραγουδιού για την αφήγηση της πλοκής του έργου, το ρετσιτατίβο, το μέρος του διαλόγου που κατά κύριο λόγο προάγει τη δράση και την άρια, όπου μέσω ενός μονολόγου αποκρυσταλλώνεται μια συναισθηματική κατάσταση. Αρκετές φορές έχουμε ντουέτα ή μεγαλύτερα ακόμα φωνητικά σύνολα, χωρίς να λείπουν -- αν και είναι σπανιότερα -- χορωδιακά μέρη. Η στερεότυπη δομή μιας πράξης της όπερας υπαγορεύει πως οι βασικοί ήρωες-χαρακτήρες πρέπει να έχουν μια άρια σε κάθε πράξη. Επιπλέον, αποφεύγονται δύο διαδοχικές άριες ίδιου χαρακτήρα ή για τον ίδιο τύπο φωνής, ενώ το ρεπερτόριο των πρωταγωνιστών περιλαμβάνει περισσότερες άριες από το ρεπερτόριο δευτερευόντων χαρακτήρων του έργου.

Φωνές
Οι φωνές των τραγουδιστών της όπερας διακρίνονται καταρχήν σε ανδρικές και γυναικείες. Ανάλογα με αυτή την κατηγοριοποίηση διακρίνουμε τους εξής τύπους φωνών:
Τύποι ανδρικών φωνών
Μπάσος -- καλύπτει τις χαμηλότερες νότες
Βαρύτονος -- καλύπτει τις ενδιάμεσες περιοχές
Τενόρος -- καλύπτει τις υψηλότερες νότες
Τύποι γυναικείων φωνών
Κοντράλτο -- καλύπτει τις χαμηλότερες νότες
Μέτζο σοπράνο -- καλύπτει τις ενδιάμεσες περιοχές
Σοπράνο -- καλύπτει τις υψηλότερες νότες
Στους παραπάνω τύπους μπορούν να υπάρχουν και φωνές που ανήκουν σε ενδιάμεσες κατηγορίες.

Γαλλική όπερα
Σε αντιδιαστολή -- και ίσως ανταγωνισμό -- με την Ιταλική όπερα, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή παράδοση Γαλλικής όπερας, με έργα γραμμένα στη γαλλική γλώσσα, της οποίας ιδρυτής θεωρείται ο Jean-Baptiste Lully. Η γέννηση της γαλλικής όπερας χρονολογείται επισήμως στα 1669 με την ταυτόχρονη επανασύσταση της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής από τον Lully. Ως πρόδρομοι της αναφέρονται συχνά η γαλλική τραγωδία, τα χορευτικά μπαλέτα στις βασιλικές αυλές αλλά και η ιταλική όπερα. Οι όπερες του Lully αποτελούνταν από πέντε πράξεις και έναν πρόλογο ενώ περιελάμβαναν και χορευτικά μέρη μπαλέτου. Η μουσική διαδραμάτιζε εξίσου σημαντικό ρόλο με το κείμενο, το οποίο συχνά περιείχε θετικές αναφορές στην βασιλική εξουσία. Οι μεταγενέστερες όπερες του Jean Philippe Rameau δεν είχαν γενικά μεγάλη απήχηση ενώ οι μικρές αποκλίσεις τους από την παράδοση του Lully προκάλεσαν την αντίδραση αρκετών κριτικών της εποχής σε συνδυασμό και με την άνοδο της ιταλικής όπερας μέσα στην Γαλλία. Η ανάμιξη της παραδοσιακής γαλλικής όπερας του Lully με την ιταλική όπερα ή με άλλες επιρροές όπως το τραγούδι bel canto οδήγησε τελικά στην δημιουργία της Grand Opera (Μεγάλη Όπερα), ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα οπερατικά είδη του 19ου αιώνα.
Η μεταρρύθμιση στην όπερα

Η Όπερα της Κοπενχάγης
Η δομή της σοβαρής όπερας θεωρήθηκε από αρκετούς Ιταλούς συνθέτες δύσκαμπτη και απόλυτη, γεγονός που τους οδήγησε σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων με απότερο σκοπό να γίνει η όπερα περισσότερο φυσική και ρεαλιστική. Πρώτα δείγματα τροποποιήσεων ήταν νέες μορφές άριας, η χρήση μεγαλύτερων φωνητικών συνόλων και η ενίσχυση του ρόλου της ορχήστρας. Οι σημαντικότεροι συνθέτες της μεταρρύθμισης στην όπερα ήταν οι Ιταλοί Nicolo Jommelli (1714-1774) και Tommaso Traetta (1727-1779). Είναι άξιο αναφοράς το γεγονός πως αυτοί οι συνθέτες είχαν εργαστεί και σε γαλλικές βασιλικές αυλές, με αποτέλεσμα οι όπερες τους να διακρίνονται από ένα κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, συνδυάζοντας την γαλλική με την ιταλικη όπερα. Τελικά, ο συνθέτης που καθιέρωσε ένα νέο τύπο όπερας αναμιγνύοντας την γαλλική με την ιταλική οπερατική παράδοση ήταν ο Christoph Willibald Gluck (1714-1787), γεννημένος στη Βαυαρία και βασιλικός συνθέτης στην αυλή της Βιέννης. Ο Gluck απλοποίησε σημαντικά τη μουσική δομή της όπερας, πρόσθεσε την εισαγωγή ως αναπόσπαστο μέρος του δράματος, χρησιμοποίησε τη χορευτική μουσική της γαλλικής όπερας ενώ σε πολλές από τις δικές του όπερες συνέθεσε μεγάλες ενιαίες σκηνές με ανάμιξη ρετσιτατίβων και αριών. Σημαντικότερα έργα του θεωρούνται ο Ορφέας, το Ορφέας και Ευριδίκη, η Αρμίδα, η Ιφιγένεια εν Αυλίδι και η Ιφιγένεια εν Ταύροις. Η επιροή του είναι εμφανής και σε μεταγενέστερες όπερες των Luigi Cherubini (1760-1842), Gasparo Spontini (1774-1851) και Hector Berlioz (1803-1869).

Συνέντευξη με τη Ραλλία Χρηστίδου!!!

"ΡΑΛΛΙΑ ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ"
Aπό την πρώτη στιγμή που την ακούσαμε να τραγουδάει στο fame story καταλάβαμε ότι δεν πρόκειται απλά για μια ακόμα κοπέλα που θέλει να γίνει τραγουδίστρια! Όσοι στοιχημάτισαν ότι το ταλέντο της Ραλλίας Χρηστίδου θα λάμψει και εκτός ..."μικρής οθόνης", πρέπει να αισθάνονται δικαιωμένοι καθώς τέσσερα χρόνια μετά, η Ραλλία Χρηστίδου μετράει δύο δισκογραφικές δουλειές, συνεργασίες με πολύ αξιόλογα ονόματα της μουσικής σκηνής ενώ ο φετινός χειμώνας τη βρίσκει να δοκιμάζει τις δυνάμεις της μόνη της (!), σε "Κάτι άλλο" στη σκηνή του "Σταυρού του Νότου"!
Η Ραλλία αποκαλύπτει πτυχές του χαρακτήρα της, που οι τηλεοπτικές κάμερες δεν έδειξαν τους 3,1/2 μήνες του fame story! Η ίδια μιλάει για το fame story σαν μια εμπειρία για την οποία δε μετάνιωσε ποτέ, δεν ξεχνάει να ευχαριστεί τον Θεό για όσα της "χαρίζονται" όπως λέει καθημερινά, χωρίς να μπαίνει στην "ανελέητη διαδικασία να πετύχει" ενώ με απόλυτη μετριοπάθεια δηλώνει ..."δεν πιστεύω ότι είμαι κάτι εξαιρετικό σαν τραγουδίστρια"!
Ερώτηση: Στην συνέντευξη σου στο MusicCorner πριν από περίπου δυο χρόνια, είχες δηλώσει ότι όλα όσα σου συμβαίνουν αισθάνεσαι ότι συμβαίνουν σε κάποια άλλη...

Ραλλία Χρηστίδου: Συνεχίζεται αυτό! Τώρα είναι ακόμα περισσότερο!
Ερώτηση: Δεν έχεις συνειδητοποιήσει δηλαδή όσα έχεις πετύχει στην καριέρα σου; Με ποια έννοια το λες αυτό;

Ραλλία Χρηστίδου: Φέτος ας πούμε που ήρθε η πρόταση από το "Σταυρό του Νότου". Επειδή δεν είχα ξαναπαίξει εκεί και επειδή θεωρώ ότι έχουν περάσει πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες από εκεί και έχουν κάνει πολύ ωραίες δουλειές και πολύ ωραίες παραστάσεις, δεν περίμενα ότι θα μου γίνει πρόταση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα για να κάνω κάτι μόνη μου! Και δεν ήξερα κιόλας αν μπορώ να το κάνω!
Ερώτηση: Γενικά πάντως τέτοιες παραστάσεις, με έναν τραγουδιστή επί σκηνής να παρουσιάζει ένα 2ωρο-3ωρο πρόγραμμα έχουμε συνηθίσει να τις βλέπουμε από καλλιτέχνες που μετρούν αρκετά χρόνια καριέρας και μάλιστα για πολλούς είναι όνειρο ζωής όταν το πραγματοποιούν! Το φοβήθηκες καθόλου;

Ραλλία Χρηστίδου: Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από το καλοκαίρι! Κι όταν με ρώτησε η μαμά μου τι θα κάνω το χειμώνα της απάντησα οτι θα μου άρεσε να βρω έναν μικρό χώρο, ας πούμε στη Θεσσαλονίκη, να φτιάξω μια δική μου μπάντα, να παίζω κάποια τραγούδια που μου αρέσουν και να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου. Αλλά της είπα ότι είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο! Κι όμως τελικά έγινε!
Ερώτηση: Μέχρι τώρα πάντως δικαιώνεις όλους εκείνους που έλεγαν για σένα ότι θα είσαι ανάμεσα στα παιδιά που βγήκαν από το fame story και θα παραμείνουν στον χώρο και μετά το πρώτο "μπαμ"! Πιστεύεις ότι τελικά ο άξιος και ο καλός τραγουδιστής θα ξεχωρίσει σε όλες τις συνθήκες ή μπορεί άλλοι παράγοντας να μην του επιτρέψουν να κάνει αυτό που αξίζει;

Ραλλία Χρηστίδου: Νομίζω πιο πολύ πως είναι θέμα χαρακτήρα και επιλογών! Αλλιώς είναι να σκέφτεσαι ότι όλο αυτό σου δίνει ζωή και αλλιώς είναι να το σκέφτεσαι σαν δουλειά! Άμα το σκέφτεσαι σαν δουλειά χάνεις πάρα πολύ! Εγώ ευτυχώς δεν σκέφτομαι ότι πρέπει να έχω δουλειά για να ζήσω, γιατί δόξα το Θεό προέρχομαι από μια οικογένεια που ποτέ δε μου έλειψε τίποτα, που είναι δίπλα μου, μου συμπαραστέκονται σε οτιδήποτε μου συμβαίνει και δεν έχω το άγχος ότι πρέπει να βρω ένα μεροκάματο. Είμαι πάρα πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου στο τι θα κάνω! Προσωπικά δεν πιστεύω ότι είμαι κάτι το ιδιαίτερο τραγουδιστικά! Υπάρχουν πολύ καλύτερες φωνές, πολύ πιο έμπειρες! Αν επιμένω σε κάτι είναι στο θέμα της μουσικής. Εκεί είμαι σίγουρη ότι είμαι καλή! (γελάει...) Λόγω των σπουδών μου δηλαδή και της εμπειρίας μου, γιατί ξεκίνησα το ωδείο στα 7 να παίζω κιθάρα και μάλιστα μετά από μάχη γιατί δεν επιτρεπόταν τόσο μικρή! Τραγουδιστικά δεν νομίζω ότι είμαι κάτι το εξαιρετικό, απλά αν κάτι μ' έχει βοηθήσει είναι αυτή η εμμονή μου με τον Κύριο! Δηλαδή αφήνω τα πράγματα όπως έρχονται δεν έχω μπει σ' αυτή την ανελέητη διαδικασία να πετύχω, κι ούτε θέλω να μπω. Όταν μου δίνονται κάποιες ευκαιρίες πιστεύω ότι μου έχουν χαριστεί και το μόνο που λέω είναι "ευχαριστώ"! Δεν έχω τρομερές απαιτήσεις από τους άλλους, έχω πιο πολλές από εμένα! Κάποιοι μπορεί να λένε ότι αυτό είναι πολύ μοιρολατρικό, ηττοπάθεια ή αδιαφορία αλλά πιστεύω ότι όλα έχουν να κάνουν με τη θετική ενέργεια! Ιδίως αυτό το διάστημα διαπιστώνω ότι συμβαίνουν γύρω μου πράγματα χωρίς να τα έχω επιδιώξει. Δηλαδή αυτό το πράγμα με τον "Σταυρό του Νότου" δεν το έχω ξανασυναντήσει με καμιά άλλη επιχείρηση! Φοβερή υποστήριξη, από το πουθενά βρέθηκε χορηγός για τις αφίσες, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς παρακαλετά...
Ερώτηση: Όμως, το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε στηρίζουν, που αναγνωρίζουν μ' αυτό τον τρόπο το ταλέντο σου πρέπει κάτι να σου λέει! Σημαίνει ότι κάτι έχεις που ίσως δεν το έχεις διαπιστώσει η ίδια...

Ραλλία Χρηστίδου: Ψάχνω να βρω...(γέλια)!
Ερώτηση: Έτσι όπως το λες ακούγεται λίγο σαν να μην έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου...

Ραλλία Χρηστίδου: Εντάξει ...ποιες δυνάμεις μου; Δε το λέω γυρεύοντας κομπλιμέντο, απλά αυτό πιστεύω!
Ερώτηση: Διαφωνώ, αλλά τουλάχιστον είναι καλύτερα να βλέπουν οι άλλοι κάτι καλό σε σένα και να μην το βλέπεις εσύ, παρά να το βλέπεις μόνο εσύ και κανένας άλλος!

Ραλλία Χρηστίδου: Μπορεί όλο αυτό να είναι και το αντίθετο. Να είναι τρομερή εμπιστοσύνη η οποία είναι στο υποσυνείδητο και δεν βγαίνει προς τα έξω! Αυτό λειτούργησε σε μένα και στο fame story. Στο οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχω μετανιώσει τη συμμετοχή μου! Γιατί είχαν βγει και είχαν πει διάφορα... Εγώ ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο! Ίσα ίσα, θεωρώ ότι ήταν ένα πάρα πολύ ωραίο σχέδιο όλο αυτό και λειτούργησε πάρα πολύ υπέρ μου. Γιατί ήταν όλες οι συγκυρίες σωστές, ήταν καλά τα παιδιά που ήταν μέσα, δεν υπήρχαν τσακωμοί και φασαρίες, τα είχαμε βρει μεταξύ μας, η επιτροπή ήταν πάρα πολύ αξιοπρεπής... Υπήρχε πολύ καλή ατμόσφαιρα, αν αισθανόμουν έστω και στο ελάχιστο ότι υπάρχουν τσακωμοί, ζήλιες θα είχα φύγει στη μια βδομάδα, δεν υπήρχε περίπτωση να ανεχτώ την κλεισούρα τρεισήμισι μήνες! Το δύσκολο ήταν το μετά!
Ερώτηση: Ποια ήταν η μεγαλύτερη παγίδα για όλους εσάς, όταν τελείωσε το fame story;

Ραλλία Χρηστίδου: Βγαίνοντας από εκεί, ξαφνικά σε αντιμετωπίζει ο κόσμος λες και είσαι κάτι, ενώ δεν είσαι τίποτα! Νιώθεις σαν δεκάδες χέρια να σου σπρώχνουν το κεφάλι σου πάνω σε ένα συρματόπλεγμα με καρφιά και εσύ κάνεις μια κίνηση για να αντισταθείς! Όταν βγήκαμε από εκεί και βρεθήκαμε στον Ρέντη στη συναυλία με τόσες χιλιάδες κόσμο από κάτω να ουρλιάζει, εκείνη τη ώρα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι αυτό το πράγμα δεν είναι αληθινό! Ότι δηλαδή, όλοι αυτοί που έχουν έρθει, δεν έχουν έρθει γιατί είσαι κανένας φοβερός καλλιτέχνης! Έχουν έρθει γιατί σε βλέπανε στην τηλεόραση και συνεχίζουν να σε βλέπουν και μετά! Και κάθε φορά που έβγαινε κάποιος εισέπραττε το χειροκρότημα για όλους! Οπότε, όταν τελειώνει αυτό και μένεις μόνος σου μετά, άμα νομίζεις ότι έχεις γίνει κάποιος, πολύ εύκολα κατευθύνεσαι προς το ...Δαφνί!
Ερώτηση: Εσύ πάντως ήσουν από εκείνους που από την αρχή διαχειρίστηκαν με πολύ σωστό τρόπο όλη αυτή την ξαφνική δημοσιότητα σαν να ήταν κάτι για το οποίο ήσουν προετοιμασμένη... Είχες προετοιμάσει τον εαυτό σου για όλο αυτό, είναι θέμα διαπαιδαγώγησης από την οικογένεια;

Ραλλία Χρηστίδου: Ήξερα πριν μπω εκεί μέσα, τι είναι όλο αυτό, ότι έπαιρνα ένα πάρα πολύ μεγάλο ρίσκο και το πήρα γιατί ήμουν σε μια τέτοια φάση. Είχα χάσει πρόσφατα τον παππού μου, ο οποίος με είχε βάλει σ' όλη αυτή διαδικασία της μουσικής και σκέφτηκα: "ας κάνω κάτι"! Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που θα ρωτήσω για οντισιόν, γιατί είχα τη δουλειά μου, τις σπουδές μου, δεν είχα μπει στη διαδικασία να ψαχτώ. Έτυχε όλο αυτό, το έκανα και ανέλαβα την ευθύνη του από 'κει και πέρα!
Ερώτηση: Ο περισσότερος κόσμος έχει την εντύπωση για όλους εσάς που έχετε συμμετάσχει σε τέτοιες εκπομπές ότι σας ξέρει πολύ καλά! Για σένα πιστεύεις ότι γνωρίζουν την πραγματική σου εικόνα;

Ραλλία Χρηστίδου: Δεν ξέρω αν είναι η πραγματική, ξέρω ότι με συμφέρει πάντως! (γέλια) Έχω αλλάξει από τότε! Έχω γίνει λίγο πιο ευχάριστη, εκείνη την περίοδο ήμουν λίγο καταθλιπτική προσωπικότητα! Αλλά στα βασικά δεν νομίζω ότι έχω αλλάξει...
Ερώτηση: Οι στίχοι στα τραγούδια που επιλέγεις να ερμηνεύσεις είναι κοντά σ' αυτά που πιστεύεις και θα έλεγες σε ανάλογες περιπτώσεις; Ή μπορεί να πεις και ένα τραγούδι με στίχους εντελώς ξένους για σένα;

Ραλλία Χρηστίδου: Το "Εγώ για σένα" ήταν εντελώς ξένο σε μένα! Αλλά όταν έρχεται η ώρα να μπεις στο στούντιο για να τραγουδήσεις, από το ελάχιστο της εμπειρίας μου, έχω καταλάβει ότι είναι σαν να παίζεις ένα ρόλο! Να σκέφτεσαι πώς θα το έλεγα αν βρισκόμουν εγώ σ' αυτή τη θέση!
Ερώτηση: Οι στίχοι του "Εγώ για σένα" δεν πιστεύεις ότι μπορεί να σε εκφράσουν σε κάποια στιγμή της ζωής σου;

Ραλλία Χρηστίδου: Προσωπικά πιστεύω πως κάτι τέτοιο μπορεί να το πει μια γυναίκα στο παιδί της! Να το πει και να το νιώθει πραγματικά! Γιατί οι γυναίκες είμαστε πάρα πολύ εγωίστριες και δε νομίζω ότι θα το λέγαμε ποτέ αυτό! Μπορεί να το δείχναμε ή να το κάναμε μ' έναν άλλο διαφορετικό τρόπο, αλλά να το λέγαμε αποκλείεται! Αντιθέτως οι άντρες θα το λέγανε αλλά δεν το κάνουν! Εγώ πάντως το φαντάστηκα αν είχα παιδί ότι θα το ένιωθα έτσι! Για τον γιο μου ας πούμε...
Ερώτηση: Το βλέπεις κοντά αυτό ή είναι μια εικόνα πολύ μελλοντική;

Ραλλία Χρηστίδου: Ίσως είναι πιο κοντά απ' όσο το φανταζόμουν! Αυτή η σκέψη μου έχει μπει πιο έντονα τα τελευταία δύο χρόνια! Η κουμπάρα μου, που την πάντρεψα πριν από δυο χρόνια μου λέει ότι θα μου περάσει, είναι η κρίση λίγο πριν τα τριάντα! Ελπίζω να μη μου περάσει! Πιστεύω ότι μια γυναίκα μόνο τότε νιώθει πραγματικά ολοκληρωμένη, βρίσκει το πραγματικό νόημα στη ζωή της! Γιατί από τη στιγμή που μια γυναίκα κάνει παιδί, αυτομάτως έχει κάτι ουσιαστικό να σκεφτεί και σταματάει να απασχολείται με ανούσια πράγματα!
Ερώτηση: Για να πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι θα σκέφτεσαι έτσι! Περίμενα να μου πεις οτι είναι κάτι που θα περιορίσει την ελευθερία σου και όλου αυτού που ζεις τώρα!

Ραλλία Χρηστίδου: Αν σκεφτείς ότι στην πραγματικότητα όλο αυτό που ζούμε τώρα θεωρείται πλασματικό και ότι όλο αυτό είναι φτιαχτό και ψεύτικο, αν κάτσεις να σκεφτείς τι μπορεί να είναι πραγματικά αληθινό στη ζωή νομίζω ότι πάρα πολύς κόσμος θα καταλήξει εκεί!
Ερώτηση: Σαν παιδί πώς ήσουν;

Ραλλία Χρηστίδου: Καλή μαθήτρια ήμουν πάντα γιατί ντρεπόμουν να με σηκώσουν στο μάθημα και να μην ξέρω κι αυτό γιατί οι γονείς μου πάντα με έκαναν να νιώθω υπεύθυνη! Το πρόβλημα ήταν ότι δεν δεχόμουν να κάνω κάτι αν δεν μου εξηγούσαν για ποιο λόγο να το κάνω! Και τελικά πάντα έκανα ότι μου έλεγε η μαμά μου και πιθανότατα συνεχίζω... (γέλια)
Ερώτηση: Αυτό σημαίνει οτι έχετε μια πολύ καλή σχέση με τη μαμά σου! Όταν πήρες την απόφαση να φύγεις από το σπίτι για να ζήσεις μόνη σου ήταν δύσκολο;

Ραλλία Χρηστίδου: Ήταν λίγο επώδυνο πιο πολύ για τη μαμά μου, αλλά μη φανταστείς ότι υπάρχει καμιά τρομερή διαφορά! Το σπίτι μου είναι πέντε λεπτά από το πατρικό, μέρα παρά μέρα είμαι εκεί, μιλάμε κάθε μέρα στα τηλέφωνα... Δεν την αλλάζω με τίποτα αυτή τη σχέση! Έχουν βρεθεί διάφοροι που μου έχουν πει οτι πρέπει να "απογαλακτιστώ" επιτέλους, αλλά κάποια πράγματα τα έχει φτιάξει έτσι ο Θεός για κάποιον καλό λόγο!
Ερώτηση: Να μιλήσουμε και λίγο για τις δισκογραφικές σου δουλειές... Τι διαφορά έχει η δεύτερη σε σχέση με την πρώτη;

Ραλλία Χρηστίδου: Είναι μια συνέχεια της πρώτης. Ίσως είναι λίγο πιο εξωστρεφές όλο το πακέτο, πιο χαρούμενο...
Ερώτηση: Υπάρχουν δυο τραγούδια μέσα λίγο διαφορετικά σε σχέση με το στυλ που έχεις μέχρι τώρα... Το ένα είναι σε σύνθεση δική σου και το άλλο σε σύνθεση του Δημήτρη Κοργιαλά! Ήταν μια έκπληξη που το τραγούδι του Κοργιαλά ήταν με λαϊκά στοιχεία!

Ραλλία Χρηστίδου: Αυτό το τραγούδι προέκυψε 15 μέρες πριν το mastering! Υπήρχε σαν τραγούδι, ήρθαν σε επικοινωνία μαζί μας ο Δημήτρης Κοργιαλάς και ο Νίκος Μωραΐτης, μου άρεσε πάρα πολύ, είπα "το θέλω", μας το έδωσαν και μπήκε!
Ερώτηση: Με τους θαυμαστές σου έχεις επικοινωνία; Έχουν για σένα και ένα fan club στο internet...

Ραλλία Χρηστίδου: Και στο fan club και στη σελίδα μου στο "my space" μπαίνουν και μου λένε διάφορα και μιλάμε, όχι βέβαια τόσο συχνά αλλά μ' αρέσει να υπάρχει επικοινωνία. Και αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι υπάρχει ένας πυρήνας κάποιων παιδιών που νιώθω πια ότι μεγαλώνουμε μαζί! Βλέπω την εξέλιξη τους και έχουν γνωριστεί πολλά παιδιά μεταξύ τους με αφορμή εμένα, ακόμα και από διαφορετικές πόλεις! Η πρεμιέρα στον "Σταυρό" πιο πολύ σαν πάρτυ ήταν παρά πρεμιέρα! Πριν λίγες μέρες ήρθε ένα κοριτσάκι από την Ελευσίνα, το οποίο το θυμάμαι πριν πολλά χρόνια μικρό παιδί σε μια συναυλία και τώρα την είδα και έχει μεγαλώσει, έχει γίνει κορίτσι πια! Έχει ξεκινήσει ξανά το πιάνο που το είχε σταματήσει πριν χρόνια και με αφορμή εμένα άρχισε πάλι τη μουσική... Αυτά τα πράγματα σου δίνουν πολύ μεγάλη χαρά! Να ξέρεις δηλαδή ότι είσαι η αφορμή για να κάνει ο άλλος κάτι καλό για τον εαυτό του!
Ερώτηση: Θέλω κλείνοντας, να μου ξεχωρίσεις στη μέχρι τώρα πορεία σου δυο-τρεις στιγμές που ήταν πολύ σημαντικές για σένα...

Ραλλία Χρηστίδου: Από το παρελθόν μπορώ να σκεφτώ τη μέρα που βγήκε το πρώτο CD, 7/7/2005! Είχαμε συναυλία με τον Γιάννη Κότσιρα και τον Μανώλη Φάμελο, στον Βόλο και ήξερα από τον προγραμματισμό οτι θα βγει στις 11 Ιουλίου! Κάνουμε λοιπόν πρόβα και με παίρνουν τηλέφωνο: "Είμαστε στο ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ στην Πανεπιστημίου και παίζουν το "Εγώ για σένα" γιατί κυκλοφόρησε το CD"! Έχω μείνει σέκος! Θυμάμαι ήμουν όλη μέρα από τη χαρά μου, σαν να ήμουν ...πιωμένη! Γελούσα όλη την ώρα, αγκάλιαζα όλο τον κόσμο... Ξεκινάει η παράσταση, το είχαμε κάνει μια μικρή πρόβα το κομμάτι για να μπει τις επόμενες μέρες στο πρόγραμμα και είπαμε να το παίξουμε αφού κυκλοφόρησε το CD. Και συμβαίνει το εξής θαύμα: ξεκινάμε το κομμάτι και ο κόσμος ήξερε το ρεφρέν από τα ραδιόφωνα! Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μου! Κάπως έτσι ήμουν και στη πρεμιέρα τώρα στον "Σταυρό του Νότου"! Νομίζω αυτές οι δυο στιγμές ήταν οι πιο σημαντικές μέχρι τώρα!

Πόσα είδη μουσικής ξέρετε???

ROCK AND ROLL
Την κορυφή της λίστας με τα είδωλα του αιώνα, σύμφωνα με το αμερικάνικο περιοδικό Variety, καταλαμβάνουν οι Beatles αφήνοντας πολύ πίσω τους τον βασιλιά της ροκ εντ ρολ Έλβις Πρίσλεϊ και την πλέον αγαπημένη ξανθιά σταρ Μέριλιν Μονρόε. Το κοινό κατέταξε πρώτα τα θρυλικά "σκαθάρια", καθώς έκρινε, πως η μπάντα από το Λίβερπουλ έθεσε τα θεμέλια της σημερινής σόου μπιζ. Σύμφωνα με τους αναγνώστες του περιοδικού, στη δεύτερη θέση έρχεται...

JAZZ
Ο θρύλος θέλει την jazz να γεννήθηκε στο κακόφημο Storyville -τη συνοικία της Νέας Ορλεάνης με τα κόκκινα φανάρια- στο τέλος του περασμένου αιώνα, τότε που βασίλευαν μουσικοί όπως ο τρομπετίστας Buddy Bolden, ηχογραφήσεις των οποίων δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί. Αυτό που έκαναν οι σκαπανείς σαν τον Bolden, ήταν να πάρουν τους στιβαρούς αφρικανικούς ρυθμούς, την οδύνη των blues, τις αρμονίες της κλασικής μουσικής και τα εμβατήρια των παρελάσεων και να τα μπολιάσουν στις δομές του ragtime. Επικεφαλείς ορχηστρών όπως ο King Oliver, με την Creole Jazz Band του, διαμόρφωσαν τους τύπους και έδωσαν τον ορισμό της νέας αυτής μουσικής, με μικρά σύνολα που συνήθως συνδύαζαν τρομπέτα, τρομπόνι, κλαρινέτο και τούμπα, με μπάντζο και τύμπανα. Η jazz έγινε γνωστή στο κοινό τις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα, για να εκραγεί πραγματικά μετά τον ΑΔ Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηριγμένη ιδιαίτερα από την ανάπτυξη της δισκογραφίας και το νέο έρωτα των Αμερικανών με την ηχογραφημένη μουσική. Ο Louis Armstrong, ένας νεαρός τρομπετίστας από τη Νέα Ορλεάνη, έφερε τον αυτοσχεδιασμό στο καλλιτεχνικό, εκφραστικό και δημιουργικό επίκεντρο. Μαζί με τον κορνετίστα Bix Beiderbecke, έστρωσε το δρόμο για πολλά μικρά σύνολα των δεκαετιών του 1920 και του 1930, ενώ big band όπως αυτές του Duke Ellington και του Count Basie συχνά αναδομούνταν σε μικρότερα σύνολα. Η big band του Benny Goodman (με συμμετοχή του κορυφαίου ντράμερ Gene Krupa) θεωρείται ότι έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στη διαμόρφωση του swing γύρω στο 1935, προσεγγίζοντας παλιές και νέες συνθέσεις με τρομερή ενέργεια. Η δεκαετία του 1930 ανέδειξε επίσης και ένα νέο κύμα τραγουδιστών της jazz, που αντλούσαν έμπνευση από κλασικές blues φωνές της περασμένης δεκαετίας, όπως η Bessie Smith και η Ma Rainey. Η Billie Holiday έπαιξε ρόλο - κλειδί στην καθιέρωση ενός πιο χαλαρού και "cool" τραγουδιστικού στιλ, το οποίο χαρακτήρισε τη δεκαετία του '30. Οι τραγουδίστριες και οι τραγουδιστές κατέβαλαν χαρακτηριστική προσπάθεια για να προσαρμόζουν την τεχνική τους στους σόλο ακροβατισμούς των διαφόρων οργάνων και κυρίως του σαξόφωνου, που τη δεκαετία εκείνη γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα, στηριγμένο από το σπάνιο ταλέντο ερμηνευτών όπως ο Coleman Hawkins και ο Lester Young.

POP
Τελικά τι είναι pop μουσική; Σίγουρα ο πιο παρεξηγημένος όρος στη μουσική εγκυκλοπαίδεια. Αν ορίσουμε την pop όπως της αρμόζει, δηλαδή ως σύντομη γραφή της λέξης popular, τότε στην Ελλάδα δε μπορώ να φανταστώ ποιο άλλο είδος μουσικής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως pop πέρα από τη συνομοταξία των Βανδομαζωνάκηδων. Αν πάλι, ως ετερόφωτα αστέρια, δεχθούμε την επικρατούσα άποψη εκτός συνόρων, τότε pop μουσική με τη διεθνή της υπόσταση παίζουν πραγματικά λίγα μουσικά σχήματα στη χώρα μας. Η μοντέρνα εμπορική μουσική που προορίζεται για το νεανικό κυρίως κοινό και χαρακτηρίζεται από απλές μελωδίες σε συνδυασμό με έντονο ρυθμό. Το pop music προέρχεται από την έκφραση ‘popular music’ που στa ελληνικά σημαίνει δημοφιλής μουσική. Καλλιτέχνες :”Justin Timberlake”,Blue” ,”Britney Spears”…

ROCK
Μουσικό κίνημα που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. κατά τη δεκαετία του 50΄ με κύριο χαρακτηριστικό την έντονη δυνατή μουσική με επαναλαμβανόμενους ρυθμούς και την αντισυμβατικότητα. Στην πορεία του ενσωμάτωσε στοιχεία από προϋπάρχοντα μουσικά ρεύματα ( ρυθμ, μπλους, τζαζ, κάντρι, κ.τ.λ.) αλλά και μεταγενέστερα αποκτώντας για μακρά περίοδο σταθερό μουσικό σχήμα (συγκρότημα-γκρουπ) από δυο ηλεκτρικές κιθάρες, ένα μπάσο και κρουστά (ντραμς) εξελισσόμενο σε διάφορα είδη: σκληρό- χέβι, μέταλ, πανκ, κλασσικό. Το τραγούδι του Μπομπ Ντίλαν "Like a Rolling Stone" ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο ροκ τραγούδι όλων των εποχών από το μουσικό περιοδικό Rolling Stone. "Κανένα άλλο τραγούδι δεν προκάλεσε και δεν άλλαξε τόσο πολύ τους εμπορικούς νόμους και τις καλλιτεχνικές συμβάσεις της εποχής του", σημειώνει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού, Ντέιβιντ Φρικ, στο άρθρο που συνοδεύει τον κατάλογο των 500 σημαντικότερων ροκ τραγουδιών όλων των εποχών. Καλλιτέχνες: ‘Linkin Park’, ‘Kiss’, ‘Limp Bizkit’, ‘Green Day’…

RAP
Ως ραπ ορίζουμε τη τεράστια μητρική κατηγορία από την οποία προέκυψαν τις τελευταίες δεκαετίες όλα τα παρακλάδια της δημοφιλούς μαύρης μουσικής. Τα πρώτα ραπ τραγούδια στηρίζονται στα ‘scratches’ των DJ’S τα drum loops και τους MCs που μιλούσαν εμφατικά. Καλλιτέχνες:’’Run DMC’’, ‘’DR.DRE’’, ‘’MOBB DEEP’’,’’Eminem’’,’’N.W.A.’’…

HIP-HOP
Στην ορολογία της rap μουσικής, το hip-hop δεν είναι μουσικό είδος αλλά κουλτούρα που περιλαμβάνει το τετράπτυχο graffifi/breakdancing/DJs/εκφορά λόγου από MCς. Από μουσικής άποψης, το hip-hop είναι ένα εξελιγμένο παρακλάδι της rap,που παίρνει παλιά γνωστά τραγούδια και ηχητικά δείγματα και τα μετατρέπει σε καινούρια.

WESTCOAST RAP
Η ραπ της Δυτικής Ακτής κυριάρχησε στη hip-hop σκηνή στα μέσα των 90΄ ,μετατρέποντας την gangsta rap σε δημοφιλές φαινόμενο και αναδεικνύοντας τον Dr. Dre σε μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της rapιστορίας .αν και η west coast μιμήθηκε αρχικά east coast rap . Καλλιτέχνες:’’2PAC’’, ’’SNOOP DOOG’’, ’’COOLIO’’, ’’ICE T’’,’’CYPRESS HIIL’’…